جلوه های تکمیلی ( ایجاد سایه و سیستم های ذره ای )

به نام خالق زیبایی ها
با مجموعه کمک حال انیماتور در خدمت شما عزیزان نوشیکایی هستیم. همان طور که گفته شد، جلوه های بصری و جلوه های ویژه دو بخش بسیار مهم در صنعت انیمیشن سازی می باشند. درواقع اعمال این جلوه های تکمیلی مانند ( ایجاد سایه و سیستم های ذره ای ، نور پردازی و … ) است که موجب زیبایی هر چه تمام تر یک اثر و همچنین باعث رساندن مفهوم و درون مایه ی بخش های مختلف آن انیمیشن می شود. صنعت فیلم سازی از ابتدا به انواع جلوه های تکمیلی وابسته بوده است؛ این جلوه ها به فیلم ساز کمک می کنند تا آنچه در دنیای واقعی وجود ندارد را به فیلم بیفزاید و به بیننده کمک می کند تا به لحاظ بصری حس تازه ای را تجربه کند. علاوه بر این، به کارگردان این امکان را می دهد که جلوه های طبیعی را که به خاطر محدودیت هایی که در تولید وجود دارند، به صورت مصنوعی به فیلم اضافه کند. در این مقاله سعی می کنیم با دو مورد از جلوه های تکمیلی بیشتر آشنا شویم.

خلاصه مقاله

در این مقاله سعی شده است مطالب به طور دسته بندی شده بیان شود تا خواننده بتواند این مطالب را به آسانی در ذهن خود طبقه بندی و حفظ نماید. در این سری از مقاله به بیان روش ایجاد سایه و همچنین کاربرد سیستم های ذره ای می پردازیم. در ابتدا در مورد روش ایجاد سایه صحبت خواهیم کرد و سپس به بیان مفهوم بازتاپ خواهیم پرداخت و در نهایت وارد فضای سیستم های ذره ای خواهیم شد، که سادگی بیان و یک پارچگی مفهوم در این بخش نیز رعایت شده است. ایجاد سایه و سیستم های ذره ای

روش ایجاد سایه ( Shadow )

یکی از کاربردهای سایه در پویانمایی دوبعدی تعیین جایگاه اشیا است. به تصویر زیر دقت کنید؛ سایه شخصیت به ما کمک می کند تا فاصله او با زمین را تشخیص دهیم. هرگاه جسم کدری را در مقابل منبع نوری قرار دهیم، در پشت جسم، فضای تاریکی پدید می آید که آن را سایه می نامند. تغییر شکل و رنگ سایه به شدت و ضعف نور بستگی دارد. در حوالی ظهر موقعی که خورشید در بالای سر قرار می گیرد، سایه ها کوتاه تر شده و دارای لبه های واضح تری هستند. اما صبح زود و در پایان بعد ازظهر، کشیده تر و دارای لبه های محوتری هستند. سایه ها نه تنها برای ایجاد عمق و برجستگی فرم ها اهمیت دارند بلکه شکل آنها نیز به تنهایی، موضوع جالب و زیبایی برای به تصویر کشیدن است و یکی از جذاب ترین عناصر زیبایی به شمار می روند.

در نمای اول پرنده ای را می بینیم که به یک توپ بدمینتون خیره شده است. از زاویه سایه ها می توان جهت خورشید را حدس زد. در نمای دوم یک شخصیت به سمت توپ بدمینتون حرکت کرده و قصد برداشتن آن را دارد. شخصیت در کادر دیده نمی شود اما از روی فرم سایه او می توان هیکل، جنسیت و تا حدی سنش را حدس زد. هنگامی که سایه شخصیت وارد کادر می شود دو چیز تغییر می کند. نخست اینکه با ورود او به داخل کادر، تأثیر سایه های پرنده و توپ را بسیار کم می کند. دوم اینکه شخصیت پرنده و توپ نیز تحت تأثیر سایه شخصیت انسان قرار گرفته و از روشنایی آن ها کم می شود.

بازتابش ( Reflection ) ایجاد سایه و سیستم های ذره ای

عبور و یا تغییر مسیر نور پس از برخورد با یک شیء را شکست نور می گویند. اشیای براق شعاع های نور را می شکنند و بازتاب می دهند. اگر نور بر روی اشیای براق تابانده شود زاویة تابش با بازتابش آن برابر خواهد بود. برای همین  آن ها را کاملا معکوس و قرینه آن اشیا می باشد. تصویری که از اشیا بر اثر تابش آنها بر سطوح براق و صیقلی بازتابش می یابند، دقیقا در پویانمایی های دوبعدی انعکاس اجسام و شخصیت ها می تواند بر روی آب، آینه و یا شیشه ساختمان ها دیده شود. به تصویر زیر توجه کنید، همان طور که می بینید نمایش انعکاس تا چه اندازه به زیبا شدن انیمیشن پس از باران کمک کرده است. ایجاد سایه و سیستم های ذره ای

نکته : روش های زیادی در نرم افزار ها برای ایجاد انعکاس وجود دارد. اما به عنوان مثال می توان به ساده ترین آن ها یعنی روش استفاده از کپی لایه شیء و یا شخصیت منعکس  شونده است.

کاربرد سیستم های ذره ای ( Particle System )

برخی از جلوه ها مانند: پاشیدن آب، گرد و غبار، برف و باران، دود، بخار و یا چیزهایی از این دست، به وسیله ذراتی خلق می شوند که قابلیت پیش بینی ندارند. به سیستم خلق این جلوه ها، سیستم ذره ای یا پارتیکل می گویند. در پویانمایی های بزرگ، معمولا تیم های تخصصی جداگانه ای وجود دارند که ساخت این جلوه ها را انجام می دهند. پارتیکل ها ذرات دارای حرکت های غیرقابل پیش بینی هستند و بر اساس عوامل تأثیرگ ذار در خلق حرکت های این ذرات، نوع حرکت آن ها دست خوش تغییر می شود. برای نمونه در خلق آتش، شدت و ارتفاع شعلة آن یک عامل تأثیر گذار است که تغییر این عوامل باعث تأثیرات مختلف در آتش خلق شده در صحنه دارد.

ساخت صحنه ی برفی در نرم افزار فتوشاپ

برای ساخت صحنة برفی کافی است ابتدا لایه پس زمینه را که قبلا طراحی کرده ایم، را باز کنیم. سپس ابزار Custom Shape Tool  را انتخاب کرده و از قسمت تنظیمات بالای نرم افزار فتوشاپ، بر روی گزینه Click to open Custom Shape picker کلیک می کنیم. سپس شکل برف را انتخاب می کنیم و بر روی زمینه، طراحی کنیم. دقت داشته باشیم که دانه های برف دارای اندازه های متنوعی هستند، بنابراین یک کپی جدید از لایه برف تهیه کرده و اندازه آن را کمی کوچک تر کرده، سپس برای ایجاد تراکم بیشتر دانه های برف؛ از آن لایه، کپی تهیه می کنیم. همین عمل را می توان چند بار تکرار کرد تا دانه های برف با اندازه های مختلف داشته باشیم. طبیعتا دانه های برف درشت تر که نزدیکتر به نظر می رسند، حرکت بیشتر و دانه های برف ریز تر که دور تر به نظر می رسند، حرکت کندتری در فرود آمدن دارند. بنابراین هنگام متحرک سازی، حرکت این لایه ها با همدیگر متفاوت خواهد بود.

آینده طور

بسیار عالی مقاله ایجاد سایه و سیستم های ذره ای از سری مجموعه جلوه های تکمیلی را در همین جا به پایان می رسانیم. در ادامه مقالات به این بخش باز خواهیم گشت و مراتب دیگر جلوه های تکمیلی را بیان خواهیم نمود.
به امید توفیق روز افزون.