طراحی استوری بورد برای انیمیشن های تلویزیونی (قسمت 1)

طراحی استوری بورد ، حرفه ای پر از خلاقیت، جذابیت و واقعیت است. طراح استوری بورد، علاوه بر اینکه باید قادر باشد تا با استاندارد بالایی نقاشی کند، به درک مفاهیم داستان گویی و آشنایی با ساز و کار لی‌اوت در انیمیشن نیز نیازمند است. هنرمند طراح استوری بورد انیمیشن های تلویزیونی، طرح کلی (blueprint) تصویری را برای تولید انیمیشن ترسیم می کند. به زبان ساده، اگر استوری بورد طراحی نشود، انیمیشن هیچ وقت بر روی صفحه اسکرین نمایش داده نخواهد شد.   

   

     ژست های کاراکتر در استوری بورد باید اوج رفتار، حالت و احساس آن کاراکتر را نشان دهد. به چنین نقطه ای، وضعیت  بیشینه (extreme poses) می گویند. علاوه براین که شخصیت پردازی روی کاراکتر باید بازی آن را به درستی نشان دهد، طراح استوری بورد تلویزیونی نیز باید درک قوی ای از قواعد فیلم سازی داشته باشد. نیز بداند که چگونه قوانین فیلم سازی را در زمان طراحی لی‌اوت برای حرکت دوربین رعایت کند. در این مقاله، وندی گریب، طراح استوری بورد والت دیزنی و برنده جایزه Annie، اطلاعاتی کلیدی پیرامون طراحی استوری بورد برای تولید کارتون و انیمیشن های تلویزیونی را ارائه خواهد داد:

 اول؛ همه چیز درباره گفتن داستان

اگر نخواهیم اصطلاحاً پیاز داغ آن را زیاد کنیم، باید بگویم که کار ما “داستان گویی” است. روال کار من بدین صورت است که ابتدا فیلمنامه یا خطوط کلی کار را برای نمایش به دقت می خوانم. مهم است که به خاطر داشته باشیم داستان درباره کاراکترهاست؛ بنابراین، همیشه این سوالات را از خودم می پرسم:

 

 

• الآن در داستان چه اتفاقی می افتد؟
• (این اتفاق، کلام و شرایط) چگونه بر کاراکتر داستان اثر می گذارد؟
• چه در سر آن ها می گذرد؟
• چه احساسی دارند؟
• مخاطب باید چه احساسی داشته باشد؟
• آن لحظه احساسی که باید حتما رخ بدهد، چیست؟

 

این ها همان نقاط کلیدی هستند که در مجموع، داستان را روایت می کنند. هر تصمیمی که نهایتا گرفته می شود، به نوعی پاسخ به سوالات بالا در داستان است.

دوم؛ طراحی روی خط کنش

خط کنش، خطی واضح و قوی است که حالت بدن را مشخص می کند. این خط، به انرژی یا نیرویی که کاراکتر از خود نشان می دهد بستگی دارد. مثلا کاراکتری که وزن یک دنیا روی شانه های او قرار گرفته، شخصیتی قوز و شل خواهد بود که سرش را به پائین انداخته است. خط کنش همین کاراکتر، پس از یک موفقیت چشمگیر در داستان می تواند به سمت مخالف قوس پیدا کند. به طوری که وزن او را به هوا انتقال داده و از جاذبه زمین خلاص شود. در حقیقت این خط، مبنای طراحی کاراکتر به حساب می آید. خطی که ارتباط میان حرکت، احساس، انرژی و غیره را برقرار کرده و هدایت می کند.

سوم؛  یک طرح = یک ایده

فیلم به سرعت حرکت می کند. و مخاطب تنها می تواند در آنِ واحد به یک چیز کاملا توجه داشته باشد. رعایت نکردن این اصل، باعث می شود مخاطب قسمت های مختلفی از داستان را از دست بدهد. طراح استوری بورد باید متعهد باشد که برای هر ایده جدید یک طرح جدید ترسیم کند. اگر توضیح هر رویدادی بیش از یک مرحله طول بکشد، آن وقت باید به فکر این باشیم که هر یک از مراحل را جداگانه طراحی کنیم. به عنوان مثال، اگر یک کاراکتر به چیزی نگاه کرده و واکنش نشان دهد، صحنه نگاه کردن وی، آن چه او می بیند و سپس واکنش آن را باید طراحی نمود.

چهارم؛ طراحی برای انیمیشن

اولی جانستون، انیماتور دیزنی: مهم این است که طراحی واضح باشد نه تمیز!

من طراحی استوری بورد هایم را با رسم بندانگشتی ها (thumbnails) آغاز می کنم و به دنبال راه حل های مختلف می گردم. با نزدیک شدن به مراحل پایانی طراحی، انرژیِ همان طراحی اولیه حفظ می شود. طرح هایتان را باید با شکل ها و حجم های ساده رسم کنید. در مرحله بعد، برای اطمینان از اینکه طرح هایتان به ابعاد مجسمه ای (sculptural dimension) ساخته شده نزدیک است، از دستورالعمل ها و الگوهای طراحی نیز می توان کمک گرفت. سپس، کاراکتر خود را به فضایی جدید انتقال داده و شانه‌ها، ران و سر او را خم و راست کنید.   

---

وضوح حالت کاراکتر را با یکدست کردن رنگ آن بسنجید. آیا می توانید با یک نگاه، کُنش کاراکتر را تشخیص دهید؟

---

پنجم؛ وضوح در سایه نما

وضوح، یک شاه کلید است! مخاطب زمانی کوتاه برای جذب اطلاعات قبل از نمایش ایده ی بعدی تان، دارد. هرگز نباید هیچ تردیدی در توصیف اکشن، نیت و فکرکاراکتر وجود داشته باشد. وضوح حالت کاراکتر را با یکدست کردن رنگ آن بسنجید. آیا می توانید با یک نگاه، اکشن کاراکتر را تشخیص دهید؟ وقتی در طراحی ژست های مختلف، وضوح روابط به خوبی نشان داده شد، می توانید از سایه نمای تمیز کاراکتر (سیلوئت) استفاده کنید.  

ششم؛  ارتباط داستانی از طریق ژست های کاراکتر

سادگی و بارز بودن ژست هایی که از آن کاراکتر طراحی می کنیم، باید منحصر بفرد خودش باشد. ژست ها و کاراکترهای فراوانی که مدام در حال حرکت اند، باعث می شود تاکید بر روی آنچه اهمیت دارد تحت الشعاع قرار بگیرد. ژست ها و کاراکترهای اندک نیز عملا بر روی صفحه نمایش گم خواهند شد. برای کار روی قسمت های دیالوگ محور، من به معنای درونی یا همان احساس نهفته در کلمات توجه می کنم؛ آن وقت، ژست هایی که طراحی می کنم، دارای همان حس درونی پنهان خواهند بود. زمانی ژست کاراکتر را تغییر می دهم که رفتار او هم عوض شده باشد. غالبا، مکث های میان فیلمنامه مهم تر از خود دیالوگ ها است. این مکث ها، فرصتی را برای نشان دادن تفکر کاراکتر و تغییر رفتار او فراهم می کند.

هفتم؛ مثل یک بازیگر فکر کن

استوری بوردها برای مشخص کردن پرفورمنس کاراکترها ساخته و پرداخته می شوند. برای تولیدات تلویزیونی، لی اوت این کاراکتر باید با جزئیات و بسیار ویژه باشد. صداپیشگان نقش کلیدی در شناساندن کاراکتر دارند. به دیالوگ نه یک بار، بلکه چندین بار گوش دهید! حتی از اینکه خودتان آن دیالوگ را بازی و اجرا کنید، نترسید. من، آیینه ای بر روی میزم دارم که به من برای طراحی حالات و حرکات مختلف خیلی کمک می کند.

     نمایش حالت های ظریف، چالش برانگیزترین موارد در طراحی استوری بورد هستند. هر کاراکتر، منحصر بفرد بوده و پرفورمنس آن باید این ویژگی شخصیتی را منعکس کند. برگه های طراحی مدل کاراکتر، منبعی کم هزینه و در دسترس هستند که داستان نویسان برای حفظ پرفورمنس یکنواخت کاراکتر از آن بهره می گیرند.

ادامه دارد…

 

*در مقاله بعدی به ادامه آموزش طراحی استوری بورد توسط این هنرمند خواهیم پرداخت. قسمت بعدی را از دست ندهید.