گام به گام با طراحی اصولی استوری بورد تلویزیونی (قسمت دوم)

در مقاله قبل، به 7 اصل آموزشی در مورد نحوه طراحی اصولی استوری بورد با تمرکز بر روی محصولات هنری تلویزیونی اشاره شد. در ادامه مقاله پیشین، به 7 اصل دیگر همراه با ذکر نمونه کارهای تصویری و مثال های خلاقانه می پردازیم. تا یادم نرفته باید مجددا بگویم مدرّس این ورکشاپ خانم وندی گریب هستند که مدت ها به عنوان طراح استوری بورد در دیزنی فعالیت داشته است.  

هشتم- قاب، همان چشم است

مطابق مفهوم زاویه دید POV (نکته دهم)، فریم و چارچوبِ تصاویر، لنز یا پنجره ای است که ما در آن داستان خود را بیان می کنیم. فریم می تواند حرکت کند و عناصر نمایشی می توانند به فریم وارد یا از آن خارج شوند. در نمونه مثال زیر، فریم با نسبت 16:9 مشخص شده است. یعنی عرض فریم چیزی در حدود 1/78 برابر ارتفاع آن است. نسبت تناسب 1080پی (1,080p) استاندارد نمایش برای تلویزیون امریکا است. لازم است بدانید که رسانه پخش نمایشی (تئاتری) از استانداردهای متفاوتی مانند تلویزیون سایر کشورها، استفاده می کند.

نهم- خلق یک پنل با طراحی ساده

مراحل کلیدی زیر را برای طراحی اصولی استوری بورد تمیز و کم نقص تمرین کنید:

الف- بند انگشتی ها (یا همان thumbnails) طرح هایی هستند که به سرعت کشیده می شوند و اندازه آن ها باید کوچک باشد. برای امتحان کردن مسیرهای مختلف داستانی و پیدا نمودن بهترین راه حل، من بندانگشتی ها را پیشنهاد می کنم. در مرحله بعد، آن بندانگشتی ای را که بهترین گیرایی را با داستان ایجاد کند، انتخاب خواهم کرد. در مثال روبرو، من 4 راه حل ممکن را بررسی کردم.

 

ب- گام بعدی، طراحی پنل های ابتدایی و ناکامل است. به این پنل ها، اصطلاحا rough panel می گویند. برای این کار، بندانگشتی انتخابی ام را باد می کنم.  بله! بادش می کنم تا به سایز نهایی دلخواهم برسد! در این مرحله، باید به حل پرسپکتیو، ساختار و اصلاح حالت قرارگیری (Pose) کاراکتر بپردازم. در شرکت های انیمیشنی، پایان این مرحله نیاز به بازبینی و تأیید کارگردان، راهنما (سوپروایزر) استوری بورد یا تهیه کننده اجرایی دارد.

 

ج- انجام هر تغییر ثانویه و لازم پس از بازبینی، در مرحله پاکسازی یا اصطلاحا cleanup دسته بندی می شود. خطوط پایانی ضمن اینکه باید ایده و فرم ها را کاملا تصویر کند، باید حافظ حرارت و سرزندگی کاراکتر نیز باشد. سایه روشن (Tone) را می توان به آن اضافه کرد. در برخی از تولیدات به طرح های on-model دقیق و کامل احتیاج است. برخی هم طرح های رهاتر و پرانرژی تر را بیشتر می پسندند. طرح های on-model، طرح هایی هستند که مطابق طراحی اولیه باشند و تغییراتی در آن از نوع استایل طراحی، نسبت های حجمی و فضایی و نوع خط، لحاظ نشده باشد.

دهم- ایجاد نمای POV با خط چشم/خط افق

پس از قرارگیری دوربین، این خط افق خواهد بود که زاویه نگاه (POV) را تحمیل می کند. خط افق اولین خطی است که من برای شروع طراحی یک پنل، آن را ترسیم می کنم. هر چه خط افق بالاتر کشیده شود، بیننده به پائین بیشتر نگاه خواهد کرد. در حالی که خط افق بسیار پائین بیننده را مجبور می سازد تا به فضای بالای صحنه توجه کند. انواع مختلفی از زاویه های دوربین باید برای طراحی بررسی شوند، اما تصمیم نهایی، که کدام زاویه بهترین خواهد بود، بر اساس نیازهای داستان گرفته می شود. غالبا در طراحی اصولی استوری بورد ، خط افق پائین بیشتر ترجیح داده می شود، زیرا با آن چیزی که از دنیای پیرامون خود می بینیم سازگار است. با انتخاب خط افق پائین، طرح های واضح تری (سیلوئت تمیز) بدست خواهد آمد و عمق کار (مایل‌ها دورتر) به خوبی نشان داده خواهد شد. علاوه بر این با چالش های کمتری، به عنوان مثال در برابر پرسپکتیو، مواجه خواهید شد.

یازدهم- استفاده از خطوط شطرنجی برای قرار دادن آبجکت ها

من برای نشان دادن زمین، هواپیمای آسمان و حتی دیوار صفحه خودم را گریدبندی می کنم. گرید همان شبکه های مربعی شکل و شطرنجی است که به من برای طراحی اصولی استوری بورد و صحنه ای عالی و متقاعدکننده کمک می کند. وقتی یک اِلمان در صحنه، خط افق را به دو نیم تقسیم می کند، هر چیز دیگری در صحنه نیز با ارتفاعی متناسب خط افق را دو قسمت می کند. باید بدانید که با این کار، قرار دادن اشیاء در صحنه ساده خواهد شد. مطمئن باشید که همه کاراکترهای شما در دنیایی که ساخته اید، کاملا جا شده اند. بسیاری از اوقات، کاراکترهای جلوی و پیش زمینه باید گودالی حفر کنند تا در صحنه جا شوند! استفاده از تکنیک هم‌پوشانی (overlap) و تنوع در ضخامت خط ها، راهکارهای دیگری برای نشان دادن ارتباط میان اشیاء هستند.

دوازدهم- رعایت پیوستگی داستانی

پیوستگی، کلمه ای است که غالبا برای کارگردانی نمایش از آن استفاده می شود. البته، معنای پیوستگی فراتر از این مسأله است. حفظ پیوستگی در کار، این اطمینان را به وجود می آورد که جغرافیای فضا و کاراکترها کاملا واضح و روشن از یک شات تا شاتی دیگر حفظ می شود. کارگردانی نمایش، یا قانون 180 درجه، یکی از مهم ترین قواعد فیلم سازی و از اصولی ترین جنبه های پیوستگی می باشد. در حقیقت ما داریم دنیای 3 بعدی را به یک تجربه ی 2 بعدی بر روی صفحه ترجمه می کنیم. وقتی که قرار است یک کاراکتر از چپ به راست یا از راست به چپ حرکت کند، باید مسیر حرکت او در صفحه حفظ شود.

سیزدهم- زمان بندی و ویرایش فیلم

اصولا صحنه/شات ها طراحی می شوند تا یک سکانس را بسازند. وظیفه ما این است که با متغیر زمان، بازی کنیم. طولانی اش کنیم، فشرده اش کنیم یا دوباره از ابتدا آن را بسازیم. هدف از این کار چیست؟ خلق بهترین بیان برای داستانمان. طراحی و اندازه شات باید هنگام جابجایی از یک قاب به قابی دیگر، تغییر کند.

     فیلم، یک زبانی دارد. ما “گوش دادن” به این زبان را می آموزیم، اما غالبا نمی دانیم چگونه از آن برای داستان گویی استفاده کنیم. به عنوان یک تمرین خوب برای طراحی اصولی استوری بورد ، فیلم های شاخص و مطرح را بررسی کنید. برش هایی از چند صحنه را انتخاب و به صورت  thumbnail  طراحی کنید. سپس، ارزیابی کنید که فیلمساز برای انتخاب جزئیات مانند محل قرارگیری دوربین، حرکت کاراکتر در صحنه، توالی شات ها، زمان اختصاص یافته به هر صحنه و غیره چه چیزهایی را در نظر قرار داده بود؟

چهاردهم- اصلاح حرکت

یک صحنه/شات، شامل یک زنجیره متوالی از پنل های طراحی شده، تنها چند ثانیه برای نمایش و توضیح فرصت دارد. بنابراین، هر ایده ای باید به ساده ترین و شفاف ترین وجه ممکن نشان داده شود. کانون توجه باید تنها شی‌ای با همین اندازه، شکل و رنگ در صحنه باشد. قانون نسبت یک‌سوم می تواند در تنظیم ابعاد با اجتناب از گوشه ها و لبه های قاب، مفید باشد. البته، به یاد داشته باشید که جهان فراتر از فریم است و خودِ قاب نیز می تواند حرکت کند. مطمئن باشید وقتی اتاق کار را ترک می کنید، کاراکترها می توانند به راحتی حرکت کنند! آنها نباید احساس کنند در حصار یک پنل فشرده و چپانده شده اند.

پانزدهم- لی اوت در انیمیشن

لی اوت در انیمیشن به ساز و کار و چگونگی عملکرد یک دوربین انیمیشن می پردازد. توهم وجود یک دوربین متحرک تک بُعدی، با طراحی اجسامی که از دوربین دور می شوند، ایجاد می شود. لایه های محصول هنری برای ایجاد توهم عمق در تصویر، طراحی و هماهنگ می شوند. نرم افزار Toon Boom Storyboard Pro یک برنامه مناسب برای طراحی اصولی استوری بورد است. این نرم افزار یک دوربین فوق العاده دارد که برنامه ریزی حرکت دوربین را بسیار آسان می کند.

 

 

خواننده عزیز و هنرمند!

مطمئنم می توانید با مطالعه این سری از مقالات آموزشی طراحی اصولی استوری بورد ، هنر پنهان خود را کشف کنید و آرام آرام با تمرین های حرفه ای تر جای پای خود را در دنیای شگفت انگیز کارتون و انیمیشن محکم کنید.

سوالات خود را از طریق کامنت، با ما در میان بگذارید.